Οικονομική Κρίση

Τελικά τι φταίει;
Η ελεύθερη αγορά και η παγκοσμιοποίηση ευθύνονται για την κατάσταση που έχει βρεθεί ο κόσμος σήμερα. Δεν είμαι κατά της παγκοσμιοποίησης αλλά ας τα βάλουμε όλα κάτω για να δούμε. Έχουν εξαφανιστεί ΟΛΑ τα χρήματα από τον πλανήτη. Που έχουν πάει αυτά τα χρήματα; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε. Π.χ σε ένα ορεινό χωριό αποκομμένο σχεδόν από τις μεγαλουπόλεις, έχουμε έναν επιπλοποιό έναν καφετζή έναν αγρότη κι έναν ξενοδόχο. Η οικονομία του χωριού ανθεί εφόσον γίνεται το εξής. Ο αγρότης ο ξενοδόχος και ο καφετζής φτιάχνουν έπιπλα στον επιπλοποιό, ο αγρότης ο ξενοδόχος και ο επιπλοποιός πίνουν καφέ στον καφετζή, ο καφετζής ο ξενοδόχος και ο επιπλοποιός αγοράζουν μήλα από τον αγρότη. Η δύσκολη δουλειά είναι του ξενοδόχου ο οποίος φέρνει χρήματα από αλλού προσελκύοντας τουρίστες(συνάλλαγμα). Μέχρι εδώ καλά. Ας υποθέσουμε ότι το χωριό μεγαλώνει και ανοίγει ένα πολυκατάστημα επίπλων με πολύ φθηνές τιμές. Ο ξενοδόχος ο καφετζής και ο αγρότης αγοράζουν τα έπιπλα τους από το κατάστημα το οποίο είναι φθηνότερο από τον επιπλοποιό. Όμως το κατάστημα δεν το έχει κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά κάποιος οργανισμός του εξωτερικού. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων συγκεντρώνετε στον ξένο οργανισμό. Ήδη αρχίζει η παρακμή για το χωριό. Έπειτα ανοίγει μια διεθνούς αναγνώρισης καφετερία και αν και είναι φθηνότερος ο καφές του καφετζή, όλοι θεωρούν ότι είναι must ο καφές στην καφετερία. Η καφετερία μαζεύει τα υπόλοιπα χρήματα και τελικά στο χωριό επικρατεί μεγάλη φτώχια. Όμως υπάρχει και άλλο κακό. Αυτοί οι τέσσερις συντηρούσαν τις γιαγιάδες του χωριού(συνταξιούχους) καθώς και το δάσκαλο και το γιατρό(δημοσίους υπαλλήλους) από τα έσοδα του μήνα που είχαν. Λόγω της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρεθήκαν έκαναν περικοπές στο δάσκαλο και στο γιατρό ενώ πλησίασαν τις γιαγιάδες και τους είπαν να κάνουν υπομονή.!!!
Τα χρήματα του χωριού τελικά χαθήκανε και οι κάτοικοι ήταν δυσαρεστημένοι αλλά δεν ήξεραν με τι και με ποιόν.
Αν μεγεθύνουμε αυτή την ιστορία στην χώρα μας καθώς και στις χώρες όλου του κόσμου θα δούμε ότι θα συμβεί το ίδιο.
Ας δούμε όμως τι σημαίνει για την Ελλάδα αυτό. Πριν από 20 χρόνια αγοράζαμε έναν καναπέ από τον επιπλοποιό στην Αθήνα με 700 ευρώ τώρα στα πολυκαταστήματα βρίσκουμε καναπέ με 300 ευρώ. Έτσι κάποιοι ορθός σκεφτήκανε να τον πάρουν από το πολυκατάστημα. Όμως ο επιπλοποιός θα τα διέθετε ξανά στην αγορά τα 700 ευρώ ενώ τα 300 του πολυκαταστήματος θα μπαίνανε σε κάποιο λογαριασμό πολυεθνικής. Η τιμή δεν παίζει κανέναν ρόλο εάν όλα λειτουργούν ομαλά. Όταν το χρήμα κινείται κανένας δεν πρέπει να ανησυχεί για το μέλλον του και πολύ περισσότερο για το μέλλον των παιδιών του. Από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στο χορό των ξένων επενδύσεων έχει καταστραφεί. Βέβαια η Ελλάδα έχει ακόμη κάποιες ιδιαιτερότητες. Αυτές είναι στα χωριά τα οποία δύσκολα επιλέγουν να ψωνίσουν από άγνωστες για τους κατοίκους πολυεθνικές. Έτσι αν τύχει ποτέ να πάτε σε κάποια χωριά της πατρίδας μας θα δείτε ότι ο κόσμος εκεί δεν αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της πόλης, όμως επιλέγουν να διαθέτουν τα χρήματα τους εκεί…
Ας ελπίσουμε ότι θα γυρίσει ο τροχός , όμως το θεωρώ απίθανο γιατί τώρα που το χρήμα έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα ο λαός ψάχνει το πιο φθηνό προϊόν το οποίο συνήθως το παρέχουν μόνο οι πολυεθνικές. Δυστυχώς βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας , και συνεχίζουμε να βγάλουμε και τα μάτια των παιδιών μας…