Οικονομική Κρίση

Τελικά τι φταίει;
Η ελεύθερη αγορά και η παγκοσμιοποίηση ευθύνονται για την κατάσταση που έχει βρεθεί ο κόσμος σήμερα. Δεν είμαι κατά της παγκοσμιοποίησης αλλά ας τα βάλουμε όλα κάτω για να δούμε. Έχουν εξαφανιστεί ΟΛΑ τα χρήματα από τον πλανήτη. Που έχουν πάει αυτά τα χρήματα; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε. Π.χ σε ένα ορεινό χωριό αποκομμένο σχεδόν από τις μεγαλουπόλεις, έχουμε έναν επιπλοποιό έναν καφετζή έναν αγρότη κι έναν ξενοδόχο. Η οικονομία του χωριού ανθεί εφόσον γίνεται το εξής. Ο αγρότης ο ξενοδόχος και ο καφετζής φτιάχνουν έπιπλα στον επιπλοποιό, ο αγρότης ο ξενοδόχος και ο επιπλοποιός πίνουν καφέ στον καφετζή, ο καφετζής ο ξενοδόχος και ο επιπλοποιός αγοράζουν μήλα από τον αγρότη. Η δύσκολη δουλειά είναι του ξενοδόχου ο οποίος φέρνει χρήματα από αλλού προσελκύοντας τουρίστες(συνάλλαγμα). Μέχρι εδώ καλά. Ας υποθέσουμε ότι το χωριό μεγαλώνει και ανοίγει ένα πολυκατάστημα επίπλων με πολύ φθηνές τιμές. Ο ξενοδόχος ο καφετζής και ο αγρότης αγοράζουν τα έπιπλα τους από το κατάστημα το οποίο είναι φθηνότερο από τον επιπλοποιό. Όμως το κατάστημα δεν το έχει κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά κάποιος οργανισμός του εξωτερικού. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων συγκεντρώνετε στον ξένο οργανισμό. Ήδη αρχίζει η παρακμή για το χωριό. Έπειτα ανοίγει μια διεθνούς αναγνώρισης καφετερία και αν και είναι φθηνότερος ο καφές του καφετζή, όλοι θεωρούν ότι είναι must ο καφές στην καφετερία. Η καφετερία μαζεύει τα υπόλοιπα χρήματα και τελικά στο χωριό επικρατεί μεγάλη φτώχια. Όμως υπάρχει και άλλο κακό. Αυτοί οι τέσσερις συντηρούσαν τις γιαγιάδες του χωριού(συνταξιούχους) καθώς και το δάσκαλο και το γιατρό(δημοσίους υπαλλήλους) από τα έσοδα του μήνα που είχαν. Λόγω της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρεθήκαν έκαναν περικοπές στο δάσκαλο και στο γιατρό ενώ πλησίασαν τις γιαγιάδες και τους είπαν να κάνουν υπομονή.!!!
Τα χρήματα του χωριού τελικά χαθήκανε και οι κάτοικοι ήταν δυσαρεστημένοι αλλά δεν ήξεραν με τι και με ποιόν.
Αν μεγεθύνουμε αυτή την ιστορία στην χώρα μας καθώς και στις χώρες όλου του κόσμου θα δούμε ότι θα συμβεί το ίδιο.
Ας δούμε όμως τι σημαίνει για την Ελλάδα αυτό. Πριν από 20 χρόνια αγοράζαμε έναν καναπέ από τον επιπλοποιό στην Αθήνα με 700 ευρώ τώρα στα πολυκαταστήματα βρίσκουμε καναπέ με 300 ευρώ. Έτσι κάποιοι ορθός σκεφτήκανε να τον πάρουν από το πολυκατάστημα. Όμως ο επιπλοποιός θα τα διέθετε ξανά στην αγορά τα 700 ευρώ ενώ τα 300 του πολυκαταστήματος θα μπαίνανε σε κάποιο λογαριασμό πολυεθνικής. Η τιμή δεν παίζει κανέναν ρόλο εάν όλα λειτουργούν ομαλά. Όταν το χρήμα κινείται κανένας δεν πρέπει να ανησυχεί για το μέλλον του και πολύ περισσότερο για το μέλλον των παιδιών του. Από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στο χορό των ξένων επενδύσεων έχει καταστραφεί. Βέβαια η Ελλάδα έχει ακόμη κάποιες ιδιαιτερότητες. Αυτές είναι στα χωριά τα οποία δύσκολα επιλέγουν να ψωνίσουν από άγνωστες για τους κατοίκους πολυεθνικές. Έτσι αν τύχει ποτέ να πάτε σε κάποια χωριά της πατρίδας μας θα δείτε ότι ο κόσμος εκεί δεν αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της πόλης, όμως επιλέγουν να διαθέτουν τα χρήματα τους εκεί…
Ας ελπίσουμε ότι θα γυρίσει ο τροχός , όμως το θεωρώ απίθανο γιατί τώρα που το χρήμα έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα ο λαός ψάχνει το πιο φθηνό προϊόν το οποίο συνήθως το παρέχουν μόνο οι πολυεθνικές. Δυστυχώς βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας , και συνεχίζουμε να βγάλουμε και τα μάτια των παιδιών μας…

Αγροτική πολιτική

Οι αγρότες αυτή την περίοδο έχουν μεγάλα προβλήματα και θα πρέπει σίγουρα να σταθούμε δίπλα τους. Ο λόγος είναι ότι πέρα από την ευαισθησία που πρέπει να δείξουμε για την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος τους θα πρέπει να αναλογισθούμε και την προσφορά τους προς το ελληνικό δημόσιο. Για να καταλάβετε τι εννοώ θα σας εξηγήσω παρακάτω πόσο σημαντικό είναι το συγκεκριμένο επάγγελμα για όλους μας. Οι οικονομίες των χωρών στηρίζονται στην παραγωγή που έχουν σε προϊόντα. π.χ η Γερμανία παράγει αυτοκίνητα , η Κίνα παράγει τεχνολογικά προϊόντα , η Ρωσία φυσικό αέριο και ου το καθ εξής. Οι χώρες αυτές εξάγουν τα προϊόντα τους κι έτσι τα ταμεία των κρατών γεμίζουν από ξένο χρήμα. Η Ελλάδα δεν έχει και πολλά να εξάγει διότι απουσιάζει η βαριά βιομηχανία και ανθεί μόνο το εμπόριο προϊόντων εισηγμένων απο το εξωτερικό. Όμως τα αγροτικά προϊόντα και ο τουρισμός είναι τα δυνατά μας χαρτιά κι έτσι θα πρέπει να στρέψουμε όλοι το βλέμμα μας εκεί. Τι γίνεται μέχρι τώρα όμως; Επιδοτήσεις...Δυστυχώς τα προβλήματα δεν λύνονται έτσι. Με ένα πρόχειρο Googling βρήκα -25000 για να γίνεις νέος αγρότης -1000 για υπολογιστή -επιδοτήσεις για αλλαγή καλλιέργειας κτλ. Χαμένα λεφτά. Θα πρότεινα κάτι διαφορετικό. Ίδρυση κρατικού συνεταιρισμού ο οποίος θα συσσωρεύει τα προϊόντα των αγροτών σε συγκεκριμένες τιμές και προσυμφωνημένες. Μέτα θα προωθεί τα προϊόντα στις εταιρείες παραγωγής προϊόντων πάλι σε συγκεκριμένες και προσυμφωνημένες τιμές. Έτσι θα υπάρχει και έλεγχος τιμών για υπερχρεώσεις των προϊόντων. Δεύτερον , τα λιπάσματα και οι ζωοτροφές θα αγοράζονται από το συνεταιρισμό σε καλές τιμές και θα προωθούνται στους αγρότες. Παράλληλα η προώθηση των προϊόντων στο εξωτερικό θα είναι δεδομένη κι έτσι και ο πιο μικρός αγρότης θα μπορεί να συμμετέχει στην εξαγωγή των εγχώριων προϊόντων. Βέβαια δεν υπάρχει περίπτωση να μην χρειάζονται οι επιδοτήσεις αλλά για σκεφτείτε το συνεταιρισμό να αγοράζει 30 λεπτά το σιτάρι και να το πουλάει 33. είναι μεγάλα τα κέρδη για το κράτος όπως και για τους αγρότες. Και βέβαια πολλά προϊόντα μπορούν να προωθούνται στο εξωτερικό με καλές τιμές. Στην ουσία δεν κερδίζει μόνο ο αγρότης αλλά κερδίζει το ίδιο το κράτος και όλοι εμείς. Με τα κέρδη που θα έχει το κράτος από φπα εξαγωγές κτλ θα είναι σε θέση να γεμίσει τα σχεδόν πάντα άδεια ταμεία του. Και να είστε σίγουροι ότι πολλοί θα γίνονται αγρότες, όχι για τις επιδοτήσεις αλλά για τα σίγουρα κέρδη... Μήπως έχω άδικο; Έτσι ο αγρότης δεν θα χρειάζεται βοήθεια αλλά θα είναι σίγουρος ότι εάν κάνει μια παραγωγή χ τότε θα πληρωθεί και ανάλογα. Δηλαδή μιλάω για μια στενή συνεργασία αγροτών και κράτους. Όμως εδώ σίγουρα το κράτος θα έρθει απέναντι απ τις εταιρείες παραγωγής του δευτερογενή τομέα. Αλλά ας δώσω κι εγώ μια ιδέα γιατί πρέπει να κλείνουν τους δρόμους οι αγρότες τελικά. Εάν βρεθεί ποτέ υπουργός που θα καταφέρει να εναντιωθεί στα μεγάλα συμφέροντα θα αλλάξουν πολλά. Βέβαια τα παραπάνω αριστερίζουν λίγο αν και δεν ανήκω στο χώρο αλλά θα πρέπει αριστεροί και δεξιοί να δουν το συμφέρον της πατρίδας μας. Ελπίζω επιτέλους να δω τη χώρα αυτή να “σκέφτεται” σοφά.....

Ρομποτική

Τα ρομπότ καλώς ή κακώς εχουν εισβάλει στη ζωή μας.Ακόμη και για τη διασκέδαση μας υπάρχουν ρομποτικά που προσπαθούν να μας διασκεδάσουν (βλ. AIBO) Ποιο ειναι όμως το πραγματικό πρόβλημα των ανθρωπόμορφων ρομπότ;
Πρωσοπικά πιστέυω οτι το ανθρώπινο σώμα έιναι το τέλειο που μπορεί να φτιαχτει για τον κόσμο που έχουμε κατασκεύασει.Τα πόδια τα χέρια κτλ βοηθουν να ανεβαινουμε και να κατεβαίνουμε σκάλες , ανηφοροκατηφόρες με απόλυτη ευστάθεια. Αυτό είναι το μαύρο σημείο των Ρομπότ. Ο άνθρωπος λόγω κατασκευής εχει την βοήθεια των μυών και μπορει να μεταφέρει το κέντρο βάρους απο τη μια στιγμή στην άλλη.Όμως τα Ρομπότ δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.Πρέπει το κέντρο βάρους να βρίσκεται χαμηλά και κεντρικά γιατί αλλιώς θα πέσουν!!
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Πιστέυω οτι με τη χρήση καποιων υδραυλικών διατάξεων και κάποιες μικρές δεξαμενες με τη χρήση κάποιου υγρού λύνουν το πρόβλημα αυτό.Δηλαδή θα πρέπει να υπαρχει μια ποσότητα υγρου η οποια θα μετακεινειτε ανάλογα με τη ανάγκη που υπάρχει.Η ευστάθεια θα βελτιωθεί δραματικά αλλα θα μειωθεί σημαντικά η ταχύτητα των κινήσεων. Όμως αυτη η λυση απευθεινετε για κατασκευή μεγάλων Ανθρωπομορφων Ρομπότ.Εδω πρέπει να συνυπολογιστεί οτι θα χρειαστεί μεγάλη υπολογιστική ισχυς. Η ενέργεια που θα καταναλώνεται θα είναι τεράστια γιατί θα χρείαστουν ειδικές αντλίες πέρα απο τις απλές κινητίριες μήχανες.Ας προσθέσουμε εδώ οτί με τη χρήση αντλιών και δεξαμενών το Ρομπότ θα μπορεί σχετικά εύκολα να ανέβει μια σκάλα μίας και οταν μένει στο ενα πόδι θα έχει ηδη μεταφερθεί το υγρο μεταφέροντας το κέντρο βάρους εκεί που είναι αναγκαίο.Θα αναφέρω βέβαια το ρομπότ της Honda που ναι μεν ανεβαίνει σκάλες όμως είναι πολυ μικρό. Τα πρόβλήματα όμως είναι πολλα. Δεν υπάρχει γρήγορη ανταπόκριση λόγω της καθυστέρησης της μετάφοράς του ύγρου.Σε μια κρίσιμη κατάσταση δηλαδή υπάρχει αργή αντιμετώπιση.π.χ Αν κάποιος με σπρώξει ο εγκέφαλος μου θα στειλει απευθείας σήματα στα σημεία που πρέπει να δραστηριοποιηθουν για να μείνω όρθιος.Αυτο είναι χαμένη υπόθεση για το ρομπότ.Ενα δεύτερο σημαντικό πρόβλημα είναι οτι η υπόλοιπη κατασκευή θα πρέπει να είναι ελαφριά ωστε να αποδείδει το σύστημα των δεξαμενών.Αυτό είναι το δύσκολο κομάτι γιατί όλα τα βαρία εξαρτηματα πρέπει να τοποθετηθουν χαμήλα για να μην εμποδίζουν την μετακίνηση του κέντρου βάρους.Δήλαδή θα πρέπει να χρησιμοποιηθουν ελαφρα υλικα αλλα και ανθεκτικα στην πτώση...δύσκολο αλλα όχι απίθανο.Και τέλος όλα τα στοιχεία απο τους ανιχνευτές θα πρέπει να αξιολογούνται και να επεξεργάζονται με απόλυτη ακρίβεια απο λαποιον μικροεπεξεργαστή.Αυτό είναι το ευκολο κοματι!!! Ελπίζω να υπάρχει τρόπος υλοποιησης της ιδεας αυτής γιατί εχω ασχοληθεί αρκετά με το θέμα. Αλλα δυστηχως στη χώρα που ζούμε ειναι δύσκολο εως απίθανο να υλοποιηθούν ιδέες η έστω να δούμε αν υπάρχει δυνατότητα κάποτε να χρησιμοποιηθουν.